دانشجویان عزیز، سرآغاز ورود شما به دانشگاه؛ محیط علم اندوزی، دانش‌افزایی و اثرگذاری در گستره فرهنگ جامعه را تبریک عرض می‌نمائیم و برای شما آرزوی موفقیت داریم. شما از امروز نقش مهم دیگری تحت عنوان «دانشجو» را پذیرفته‌اید؛ دانشجو نبض تپنده جامعه است. جستجو می‌کند، سوال می‌پرسد، یاد می‌گیرد، تولید دانش می‌کند و با اتکا به دانش و معرفت خود راه می‌گشاید و جامعه را در مسیر رشد و بالندگی قرار می‌دهد. ایفای این نقش زمانی برای دانشجو امکان­پذیر خواهد بود که هویت خود را بشناسد، دانش را بزرگ شمارد و مأموریت اجتماعی ­اش را ارج نهد؛ در غیر اینصورت هم خویشتن خویش را می‌آزارد و هم نگاه جامعه نسبت به او تغییر می ­کند. بنابراین به منظور مدیریت آسیب‌های پیش­روی دانشجو، منشور اخلاقی دانشجویان بر اساس رصد وضعیت موجود، جمع‌آوری دیدگاه نخبگان دانشگاهی و با عنایت به واقعیت‌های اجتماعی در دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، تدوین شده است. پایبندی به این منشور، فرصت مناسبی است برای ساختن دانشگاهی سرشار از علم و اخلاق که امکان رشد و تعالی را برای فرزندان خود فراهم می‌کند. از این­رو ما همه خود را متعهد و ملتزم به رعایت منشور دانسته و در جهت مراعات آن از هیچ تلاشی دریغ نمی ­کنیم. در خصوص مساله پوشش و آراستگی بر این باوریم:

1. موضوع پوشش و آراستگی در جامعه ما، دارای دو وجه فردی و اجتماعی است. این آیین­ نامه ناظر بر وجه اجتماعی پوشش در محیط اجتماعی دانشگاه بوده و به ابعاد فردی و اعتقادی آن نمی‌پردازد، چرا که اعتقادات ریشه در دین و باور انسان داشته و در گروی ابلاغ آیین ­نامه و ضوابط نیست.

 

2. در این آیین ­نامه اصل بر حفظ کرامت انسانی بوده و همه موظف هستیم به حقوق تمامی‌اعضای خانواده بزرگ دانشگاه احترام گذاشته و از این طریق محیطی امن و سالم برای رشد علمی‌ و اخلاقی خود و دیگران ایجاد کنیم.

 

3. تمام تلاش دست­ اندرکاران دانشگاه این است که تمام ‌مناسبات محیط دانشگاه، روابط افراد با یکدیگر (دانشجو- دانشجو، دانشجو- استاد، دانشجو- کارمند و ...) بر اساس رعایت اصول و اخلاق حرفه ­ای از جمله پوشش و آراستگی متناسب با شان دانشگاه باشد.

 

4. از نتایج مهم پیاده­ سازی آیین­ نامه پوشش و آراستگی، کاهش آسیب­ های اجتماعی ناشی از روابط خارج از عرف دختران و پسران و به دنبال آن شکست­ های عاطفی و بسیاری از مسائل و پیامدهای ناخوشایند اجتماعی بوده که منجر به آزردگی خاطر دانشجو و از دست رفتن فرصت تحصیل در بستر دانشگاه می ­شود.